O LUME E O SONO
Durmir é un dos máis desconcertantes comportamentos humanos. Cando durmimos non podemos buscar alimentos, non socializamos, nen nos reproducimos e, peor aínda, estamos indefensos, vulnerables aos depredadores. E, con todo, é indispensable para vivir.
O neurocientífico británico Matthew Walker afirma: ” pasar de durmir nas árbores a facelo no solo foi seguramente o factor que nos permitiu desenvolver todas as nosas capacidades sociais, emocionais e creativas e chegar ó cumio da pirámide evolutiva.”
Pasar de durmir nas pólas das árbores á botar unha sonada tumbados no solo foi unha auténtica revolución, supuña deixar a seguridade da altura a estar expostos aos depredadores nocturnos e a parásitos que rondan no solo como carrachas e pulgas. Pero, cando e por que razon deixamos de durmir nas alturas? Crese que Homo erectus, antecesor da nosa especie, Homo sapiens foi o primeiro homínido en durmir habitualmente no solo. A razón eran os seus brazos curtos e a curvatura da columna, que facía difícil manterse nas pólas sen caer.
O lume, que xa dominaba Homo erectus, permitiulle baixar á terra firme para descansar e relaxarse xa que as chamas espantan a depredadores como as hienas ou os tigres de dentes de sable, e o fume alonxa os insectos.
Evidentemente, durmir no solo seguía sendo peligroso pero esto fixo de presión evolutiva para que a nosa forma de durmir se fixera máis eficaz. A evolución encargouse de reducir o tempo de sono, pero aumentou a súa intensidade e calidade, sobre todo a fase REM na que os recordos recentes se relacionan cos antigos e xurden novas ideas (Seguramente algunha vez ao despertarte descubriche que atoparas a solución a algún problema que parecía de difícil solución). A fase REM acelerou a complexidade do cerebro humano e o control racional das emocións primarias, o que permitiu dominar as outras especies e crear comunidades estables e cohesionadas.
Tags: evolución
Luns 25 de Novembro do 2019 ás 7:49 pm
É impresionante saber que gracias ao Homo erectus pasamos de dormir nas polas a dormin no solo pero o que me parece fascinante e que estes antecesores nosos se deran conta de que o lume espanta os peligros nocturnos e grazas a esto melloraran a calidade de descanso.
Mércores 27 de Novembro do 2019 ás 1:40 pm
A verdade é que se non hubéramos baixado das arbores seguramente non seriamos como somos ahora nin estariamos neste mundo tal e como o conocemos
Mércores 4 de Decembro do 2019 ás 1:13 pm
Pienso que habilidad de reducir el tiempo de sueño (pero aumentar nuestra calidad de sueño)nos sirve aún hoy en día, porque, aunque ya no tenemos que preocuparnos por si un depredador pudiese atacarnos mientras dormimos, nos permite estar más tiempo activo.
Xoves 5 de Decembro do 2019 ás 10:02 pm
El haber bajado de los arboles diría yo que fue algo muy sustancial desde el punto de vista evolutivo e histórico para la humanidad, ya que le permitió desarrollar lo que conocemos hoy en día y así poder descubrir un nuevo mundo. Sin embargo, esto cambio la forma de nuestro cerebro y eso influye como lo dice el articulo, en nuestro sueño, ya que de alguna forma es mas interactivo con lo cual afecta nuestro dormir, donde considero que puede ser para bien o para mal, dependiendo de nuestro entorno y nuestra cotidianidad.
Venres 6 de Decembro do 2019 ás 8:05 pm
Durmir é indispensable para vivir, estou dacordo co texto en que pasar de durmirmos nas árbores a durmirmos no solo permitiunos desenvolver as nosas capacidades para chegar ao cumio da pirámide evolutiva. Aínda que é perigoso por non estarmos conscientes, durmimos máis agusto e podemos conseguir a fase REM, que fixo que o noso cerebro evolucionase.
Xoves 26 de Novembro do 2020 ás 1:35 pm
Seguramente se non nos hubiesemos bajado de los arboles non seriamos asi, de hecho foi impresionante que descubriran que o lume alexa aos depredadores nocturnos, ademas es impresionante que non nosos sonos temos sonos antigos e moi buenos ademas o REM seguramente fixo que o noso cerebro evolucionase ata un novo punto que non conoceramos. O mellor seguramente foi o de deixar de durmir nos arbores e durmir no solo porque ahora se dorme mellor no solo que nos arbores, tamen grazas a iso a nosa especie evoluciono a una nueva etapa que seguramente non hubiesemos creido que chegariamos a esa etapa se non estabamos nela, O noso entorno agora e mais segturo que ajtes porque ahora todos temos paredes que nos protexen de perigos por eso creo que durmimos mellor e temos sonos mejores, seguramente se nos non hubiesemos baixado da arbora habria outra especie que seguramente evolucionara tanto coma nos e incluso mais pero iso non o sabenos xa que nos fomos os que evolucionamos a o que somos agora, quizas en un futuro proximo empeza a evolucionar outras especies ata o punto en que xa podan falar como nos iso seria impresionante a la vez que perigoso xa que non sabemos se seran perigosos o pacificos, quiza tamen no futuro nos podamos incluso volar ou vivir debaixo da auga, o que pasa e que nesta epoca nos sabemos se iso pasara xa que non nos creemos que en un futuro podamos volar, xa que non temos vision a futuro.FIN
Xoves 26 de Novembro do 2020 ás 1:36 pm
Penso que sen os homo erectus non seríamos tal como somos agora . E parezeme fascinante a capacidade mental que tiñan para pensar que o lume afastaba aos depredadores e aos insectos . Tamén me parece que dormir no solo era peligroso , pero melloraba a calidade de sono .
Martes 1 de Decembro do 2020 ás 4:46 pm
Na miña opinión durmir e unha das cousas mais importantes do mundo, despois de comer e respirar. Xa que si non durmimos podríamos acabar con problemas mentales e con algún que outro problema físico.
Martes 1 de Decembro do 2020 ás 8:23 pm
Este texto fálanos da importancia do durmir e de que grazas a él puidemos evolucionar. Se o Homo erectus seguise a costume dos seus antecesores de durmir nas árbores, a nosa evolución sería máis tardía ou incluso non existiría.
Tamén nos fala da importancia que tivo e sigue tendo a disminución do sono que provoca o aumento da calidade diste.